Չեմ կարող իմ շնորհակալանքի խոսքը չուղղել Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանին

Երևան. ավելին, քան քաղաք, տուն, օթևան, բնօրրան։ Էության թանկ մի մասնիկ, որի փողոցների, շենքերի, մայթերի ու ծառերի վրա նախկինում շաղ էի տալիս սեր ու ծիծաղ, հավաքում լույս ու խինդ, հոգու խայտանք և անափ հպարտություն։ Ցավոք, հիմա այդպես չէ. հիմա միայն ափսոսանք ու կարոտ եմ հավաքում օրըստօրե օտար դիմագծեր ընդունող իմ քաղաքից։ Հուշերիս թելին տերողորմյայի հատիկների նման հետ ու առաջ եմ տալիս այն գրախանութները (հիմա ինչի ասես վերածված), որտեղից գրքեր եմ գնել, այն շենքերը, որոնց գողտրիկ տեսքով կամ քիվերի զարդանախշերով հիացել եմ, հպարտություն ապրել` հայ արարող, ստեղծագործ ձեռքի ճարտարությամբ (ներկայումս կառուցվող ապակեպատ տձև աժդահաները կարծես ահաբեկում են աչքդ ու հոգիդ)։ Անհետացան, փլվեցին` իրենց տակ թողնելով ոչ միայն թանկ հուշերս, այլև իմ ինքնության մի մասը, աղճատեցին իմ դիմագծերը, կողոպտեցին ու որբացրին ինձ հոգեպես։ Ես իմ քաղաքում քիչ-քիչ սկսեցի ինձ զգալ խորթացած և օտար։
Խախտվեց ժամանակի կշեռքը, և ինձ թվում էր` անդարձ։ Եվ այս հենքի վրա, երբ վատն ու վատթարը ավելի ու ավելի են ծանրացնում այդ կշեռքի նժարը` զարմա՜նք...
Առաջին զարմանքս ապրեցի, երբ մեկ տարի առաջ, մեր` Հարավ-արևմտյան Ա-3 թաղամասի ներքին բակերը սկսեցին բարեկարգել. բնակիչների կողմից զավթված, այնուհետև անխնամ և աղբանոցի վերածված զգալի տարածքներ մաքրվեցին, տեղադրվեցին գեղեցիկ նստարաններ, մանուկների համար ատրակցիոններ, տնկվեցին ծաղիկներ և թփեր (ցավոք` ոչ ծառեր)։
Երկրորդ զարմանքս այս գարնանն էր, երբ մեր վարչական շրջանի կանաչապատման ծառայության աշխատակիցները աղբից, չորացած տերևներից, տոպրակներից և պլաստիկե շշերից հիմնավորապես մաքրեցին մեր շենքի դիմաց գտնվող (և ոչ միայն մեր շենքի) ծառապատ տարածքները, գազոնները, առհասարակ` շրջակայքը։
Երրորդն այն կաթիլն էր, որ լցրեց զարմանքիս գավաթը` ստիպելով գրել այս տողերը։ 1980-ականների սկզբից, երբ կառուցվել էր մեր Ա-3 թաղամասը, գրեթե ոչ մի նորոգում չէր կատարվել այնտեղ, չհաշված տոնավաճառի վերածված անասնագոմը, որը հատկապես անձրևոտ օրերին պարզապես պատուհաս էր դառնում բնակիչների գլխին, և Վահան Զատիկյանի գերմարդկային ջանքերով շենքերից ազատ մնացած տարածքների փոշոտ ու գաջոտ մերկությանը կանաչ զգեստ հագցնելը` ի դեմս «Չինարի» այգու և հայոց մեծերի ծառուղու։
Երկու շենքերի միջև դեպի կենտրոնական` Անդրանիկի փողոց իջնող թեք աստիճանավանդակ կար, որը նշված տարիներից ի վեր չնորոգվելով` քայքայվել և, հատկապես ձմռան ամիսներին, աներթևեկելի էր դարձել։ Ձմռանն այն վերածվում էր խորդուբորդ սահադաշտի, և բնակիչները ստիպված նրա երկու կողմերի խոտածածկ տարածքները տրորելով էին անցնում։ Վերջերս հիմնահատակ քանդեցին այդ «աստիճանները», հողային մաքրում կատարելով երկկողմանի ճաղաշարերով մի հրաշալի բետոնապատ աստիճանահարթակ կառուցեցին։
Հավատարիմ իմ սկզբունքին` լավը դրվատել, վատը փնովել բացեիբաց, չեմ կարող իմ շնորհակալանքի խոսքը չուղղել Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանին։ Անկախության տարիների գրեթե բոլոր քաղաքապետերին տեսել եմ մեր թաղամասում (հատկապես ընտրությունների նախօրեին), բացի Ձեզնից։ Սակայն էականը ֆիզիկական ներկայությունը չէ, այլ հոգևոր, աշխատանքային ներկայությունը, իսկ Ձեր հեռակա ներկայությունն ամենուր և ամեն օր է մեր թաղամասում։
Խախտված կշեռքը հավասարակշռության բերելու Ձեր ջանքերն ակնհայտ են, և մեղք է ուրանալը։ Ավելի ամուր և հաստատակամ եղեք Ձեր հետագա գործերում և նախաձեռնություններում։ Ճիշտ է, ցավալիորեն Երևանի դիմագիծն անդառնալիորեն աղճատել են, բայց այն, ինչ դեռևս թանկ ու սիրելի է մնացել, փորձենք դա՛ փրկել։
Շնորհակալանքի խոսքեր ամեն օր և ամենքին չէ, որ ասվում են, բայց մաքուր և բարեկարգ բակերը, Երևանի ձեռագրի կարևորագույն մասնիկ ցայտաղբյուրները, խաղահրապարակներում ճռվողող թռվռուն մանուկները, հարմարավետ նստարաններին, ծառերի հովին նստած մայրիկների և տատիկների կողքին` մանկասայլակներում քնած մանկիկների մեղմ շնչառությունը, թեկուզ ոչ բարձրաձայն և անձամբ, միայն իրենց ամենօրյա խաղաղ գոյությամբ Ձեզ մի բան են ասում` շնորհակալ ենք։

Գայանե ԱԹԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «Գեղարվեստական ղեկավարը պետք է իմանա բեմի ղադրն ու կուլիսների փոշին. թատրոնն իր միջից պետք է ընտրի ղեկավարին»
• Ներկայացում Մասիս քաղաքում. ողբերգությո՞ւն է, թե՞ կոմեդիա, գուցե երկուսը միասի՞ն
• «Շարականի» անսպառ լույսը
• «Երգեհոնահայր և երգեհոնահայ»
• Ի՞նչ ընդհանուր թեմա կարող է ունենալ պատերազմող երկրի վարչապետը քրեական աշխարհի հայտնի ներկայացուցիչների հետ
• «Այն, ինչ փորձում են մատուցել սոցցանցերով, խայտառակ հերյուրանք է»
• «Բոլոր պատասխանները մենք պետք է ստանանք՝ ո՞վ էր դաշնակից, որքանո՞վ, ինչպե՞ս և ի՞նչ անելով»
• Ներկայացվում են տաղանդավոր գերդաստանները
• Փողոց, որի միակ լապտերը... լուսինն է
• Կյանքն ու վկայությունները
• Անդրադարձ ժամանակակից պատմվածքին
• Ջանլուկա Մարչիանո. «Գեղամ Գրիգորյանը ոչ միայն մեր դարաշրջանի մեծագույն տենորներից էր, այլև մեծ մարդ, մեծ ընկեր»
• ՍԱԴՀՈՒ ՍՈՒՆԴԱՐ ՍԻՆԳՀ. Կյանքն ու վկայությունները
• «Մարդեղացման յուրատիպ կոչ և ավելացող հավատ»
• Կյանքն ու վկայությունները
• Սադհուի առաջին ճամփորդությունները
• Կյանքն ու վկայությունները
• Կյանքն ու վկայությունները
• …Այլապես վտանգված կլինեն 2017-ի խորհրդարանական ընտրությունները
• Կյանքն ու վկայությունները

Մեկնաբանություններ